Την 25η Νοεμβρίου επισκέφθηκε το τμήμα φυσικής πενταμελής επιτροπή αξιολόγησης αποτελούμενη από ακαδημαϊκούς από διάφορα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Στη διάθεση τους τέθηκαν όλα τα στοιχεία σχετικά με το τμήμα. Η αξιολόγηση αποσκοπούσε κυρίως στην περαιτέρω σύνδεση του Πανεπιστημίου με την αγορά, στην ένταξη του Πανεπιστημίου στον Ευρωπαϊκό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης και για να ωθήσει το τμήμα να εφαρμόσει πολιτικές σχετικές με την κινητικότητα του επιστημονικού δυναμικού. Στόχος της αξιολόγησης είναι να θέσει το τμήμα και την έρευνα που γίνεται εδώ στην υπηρεσία του κεφαλαίου, ταυτόχρονα να παράγει φοιτητές με κουτσουρεμένη γνώση, οι οποίοι θα είναι έρμαια στην βούληση των επιχειρήσεων και να εμπεδώσει στους φοιτητές την ανάγκη για διαρκή περιπλάνηση. Διερωτόμαστε αν ήταν αναγκαίο να γίνει η αξιολόγηση για να διαπιστωθούν τα όποια αρνητικά έχει το τμήμα φυσικής(έλλειψη τεχνικού προσωπικού, έλλειψη φοιτητικής μέριμνας, υποχρηματοδότηση κτλ). Η αξιολόγηση θεσμοθετήθηκε από τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κυβερνήσεις που υπηρετούν το κεφάλαιο και η αξιολόγηση τους δεν μπορεί παρά να εξυπηρετεί τα ίδια αφεντικά.
Στα γενικά σχόλια βλέπουμε ήδη να εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα του σκοπού της αξιολόγησης: «πρέπει να περιλαμβάνεται μια παρουσίαση των δραστηριοτήτων του τεχνικού και διοικητικού προσωπικού, καθώς και των δραστηριοτήτων προσέγγισης και μεταφοράς τεχνογνωσίας προς τη βιομηχανία και την τοπική κοινωνία.». Άρα βασικό κριτήριο για την ποιότητα του Πανεπιστημίου είναι τι προσφέρει στη βιομηχανία, τι πουλάει άρα στο κεφάλαιο.
Πιο κάτω στην παράγραφο Α1.2. που αφορά το πρόγραμμα σπουδών, το τμήμα μας αποσπά τα ένσημα της επιτροπής γιατί «Το πρόγραμμα έχει προσαρμοσθεί στα ευρωπαϊκά πρότυπα πτυχίων επιπέδου Bachelor, Master και διδακτορικού. Όλα τα μαθήματα πιστώνονται με βάση το σύστημα ECTS.» Έχει δηλαδή διασπάσει την ανώτατη εκπαίδευση σε τρεις κύκλους. Ένα κύκλο από τον οποίο βγαίνουν άνθρωποι με μερικές γνώσεις, οι οποίοι αν θέλουν να βρουν δουλειά πρέπει να μπουν στο δεύτερο κύκλο, στον οποίο αποκτούν εξειδικευμένες γνώσεις. Τελικά ένας τρίτος κύκλος, για αυτούς που καταφέρνουν να ξεπερνούν τα όποια εμπόδια (και ταξικούς φραγμούς), από τον οποίο βγαίνουν οι μελλοντικοί ερευνητές.
Στην Παράγραφο Α2.1 που αφορά το προπτυχιακό πρόγραμμα, η επιτροπή σημειώνει ότι «Υπάρχει ανάγκη να ενθαρρυνθεί το ακαδημαϊκό προσωπικό και να παρασχεθούν κίνητρα, ιδιαίτερα στους φοιτητές, ώστε να συμμετάσχουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα ανταλλαγών, όπως το Erasmus, για να ενισχυθεί η κινητικότητα στον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης.»
Εκείνο που επιδιώκει το κεφάλαιο και η ΕΕ είναι να εθιστούν οι νέοι σε μια διαρκή και αναγκαστική περιπλάνηση, ώστε να προσαρμόζονται πιο εύκολα στις ανάγκες του κεφαλαίου, που θέλει να μπορεί να βρίσκει τις ειδικότητες των εργαζομένων που κάθε φορά χρειάζεται για την αύξηση των κερδών, γρήγορα, φτηνά και ευέλικτα.
Στην Παράγραφο Α2.2 που αφορά το μεταπτυχιακό πρόγραμμα με αφορμή το γεγονότος ότι πρέπει να δίνονται υποτροφίες, παροτρύνει το τμήμα να αναζητήσει πόρους για αυτό: «Το Τμήμα αγωνίζεται και πρέπει να υποστηριχθεί στην εξεύρεση υποτροφιών για τους φοιτητές, ειδικά για το μεταπτυχιακό (masters) πρόγραμμα. Η χρηματοδότηση μπορεί να προέρχεται από κυβερνητικές ή άλλες πηγές, όπως ο ιδιωτικός τομέας και ερευνητικά συμβόλαια των καθηγητών, ή από τα ερευνητικά ινστιτούτα.» Σπρώχνεται δηλαδή το τμήμα με «επίσημη» βούλα να αναζητήσει την απαραίτητη χρηματοδότηση στον ιδιωτικό τομέα...
Στην Παράγραφο για την έρευνα: «Είναι πολύ αποτελεσματικοί στη διασφάλιση ερευνητικών πόρων από εξωτερικές ανταγωνιστικές επιχορηγήσεις. Το ακόλουθο γράφημα δείχνει ότι 84% του προϋπολογισμού τους προέρχεται από ανταγωνιστικά κονδύλια, από τα οποία τα ¾ είναι διεθνή.» Το τμήμα εξαρτάται και κρίνεται από την ικανότητα του να προσελκύει τις «ανταγωνιστικές» επιχορηγήσεις, οι οποίες προέρχονται από την ΕΕ, από κρατικά προγράμματα και από τον ιδιωτικό τομέα, έχοντας ως δεδομένη τη χαμηλή κρατική χρηματοδότηση. Το πόσο «ανταγωνιστικό» είναι το τμήμα και σε πιο βαθμό καταφέρνει να εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου είναι βασικό κριτήριο. Το τμήμα μας θεωρείται καλό γιατί επιτρέπει την καθοδήγηση της έρευνας από επιχειρήσεις.
Στην παράγραφο για τους πιθανούς ανασταλτικούς παράγοντες βλέπουμε: «Τέλος, πρέπει να καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια από τις αρμόδιες αρχές να διασφαλιστεί η συνέχεια και να μη διακόπτεται η λειτουργία του Πανεπιστημίου σε όλη τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους.» Δηλαδή τέρμα σε οποιονδήποτε αγώνα του φοιτητικού κινήματος, σε οποιαδήποτε συνδικαλιστική δράση.
Αυτή είναι η αντίληψη τους για το ρόλο του Πανεπιστημίου. Στη θέση αυτής της αντίληψης αντιτάσσουμε ένα δημόσιο δωρεάν Πανεπιστήμιο με δύο κύκλους σπουδών. Ένα προπτυχιακό κύκλο κατά τον οποίο δημιουργούνται ολοκληρωμένοι επιστήμονες με δυνατότητα να εργαστούν και να προσφέρουν παραγωγικά οπουδήποτε απαιτείται ένας επιστήμονας με τη δικιά τους ειδίκευση. Οποιαδήποτε εξειδίκευση να γίνεται στο χώρο εργασίας. Οι επιστήμονες αυτοί θα βλέπουν τον κόσμο και την επιστήμη σαν ολότητα, θα μπορούν να συνδέουν το ειδικό, αυτό που έχουν σπουδάσει, με το γενικό. Ένα δεύτερο, μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών που να οδηγεί υποχρεωτικά σε διδακτορικό και στον οποίο να δίνεται έμφαση στην παραγωγή νέας γνώσης. Στην επιδίωξη τους για έρευνα που να εξυπηρετεί τις ανάγκες των επιχειρήσεων, προβάλλουμε τη δικιά μας θέση για έρευνα που να αποτελεί ιδιοκτησία της κοινωνίας και να μπαίνει στην υπηρεσία του λαού, έρευνα στην οποία να μπορεί να έχει πρόσβαση ο οποιοσδήποτε.
Λέμε όχι στην αξιολόγηση!
Λέμε όχι στην ιδιωτικοποίηση των σπουδών μας!
Παλεύουμε για:
Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση ,δημόσια και ,δωρεάν για όλους με πανεπιστήμια που να συνεργάζονται και όχι να ανταγωνίζονται.
Στα γενικά σχόλια βλέπουμε ήδη να εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα του σκοπού της αξιολόγησης: «πρέπει να περιλαμβάνεται μια παρουσίαση των δραστηριοτήτων του τεχνικού και διοικητικού προσωπικού, καθώς και των δραστηριοτήτων προσέγγισης και μεταφοράς τεχνογνωσίας προς τη βιομηχανία και την τοπική κοινωνία.». Άρα βασικό κριτήριο για την ποιότητα του Πανεπιστημίου είναι τι προσφέρει στη βιομηχανία, τι πουλάει άρα στο κεφάλαιο.
Πιο κάτω στην παράγραφο Α1.2. που αφορά το πρόγραμμα σπουδών, το τμήμα μας αποσπά τα ένσημα της επιτροπής γιατί «Το πρόγραμμα έχει προσαρμοσθεί στα ευρωπαϊκά πρότυπα πτυχίων επιπέδου Bachelor, Master και διδακτορικού. Όλα τα μαθήματα πιστώνονται με βάση το σύστημα ECTS.» Έχει δηλαδή διασπάσει την ανώτατη εκπαίδευση σε τρεις κύκλους. Ένα κύκλο από τον οποίο βγαίνουν άνθρωποι με μερικές γνώσεις, οι οποίοι αν θέλουν να βρουν δουλειά πρέπει να μπουν στο δεύτερο κύκλο, στον οποίο αποκτούν εξειδικευμένες γνώσεις. Τελικά ένας τρίτος κύκλος, για αυτούς που καταφέρνουν να ξεπερνούν τα όποια εμπόδια (και ταξικούς φραγμούς), από τον οποίο βγαίνουν οι μελλοντικοί ερευνητές.
Στην Παράγραφο Α2.1 που αφορά το προπτυχιακό πρόγραμμα, η επιτροπή σημειώνει ότι «Υπάρχει ανάγκη να ενθαρρυνθεί το ακαδημαϊκό προσωπικό και να παρασχεθούν κίνητρα, ιδιαίτερα στους φοιτητές, ώστε να συμμετάσχουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα ανταλλαγών, όπως το Erasmus, για να ενισχυθεί η κινητικότητα στον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης.»
Εκείνο που επιδιώκει το κεφάλαιο και η ΕΕ είναι να εθιστούν οι νέοι σε μια διαρκή και αναγκαστική περιπλάνηση, ώστε να προσαρμόζονται πιο εύκολα στις ανάγκες του κεφαλαίου, που θέλει να μπορεί να βρίσκει τις ειδικότητες των εργαζομένων που κάθε φορά χρειάζεται για την αύξηση των κερδών, γρήγορα, φτηνά και ευέλικτα.
Στην Παράγραφο Α2.2 που αφορά το μεταπτυχιακό πρόγραμμα με αφορμή το γεγονότος ότι πρέπει να δίνονται υποτροφίες, παροτρύνει το τμήμα να αναζητήσει πόρους για αυτό: «Το Τμήμα αγωνίζεται και πρέπει να υποστηριχθεί στην εξεύρεση υποτροφιών για τους φοιτητές, ειδικά για το μεταπτυχιακό (masters) πρόγραμμα. Η χρηματοδότηση μπορεί να προέρχεται από κυβερνητικές ή άλλες πηγές, όπως ο ιδιωτικός τομέας και ερευνητικά συμβόλαια των καθηγητών, ή από τα ερευνητικά ινστιτούτα.» Σπρώχνεται δηλαδή το τμήμα με «επίσημη» βούλα να αναζητήσει την απαραίτητη χρηματοδότηση στον ιδιωτικό τομέα...
Στην Παράγραφο για την έρευνα: «Είναι πολύ αποτελεσματικοί στη διασφάλιση ερευνητικών πόρων από εξωτερικές ανταγωνιστικές επιχορηγήσεις. Το ακόλουθο γράφημα δείχνει ότι 84% του προϋπολογισμού τους προέρχεται από ανταγωνιστικά κονδύλια, από τα οποία τα ¾ είναι διεθνή.» Το τμήμα εξαρτάται και κρίνεται από την ικανότητα του να προσελκύει τις «ανταγωνιστικές» επιχορηγήσεις, οι οποίες προέρχονται από την ΕΕ, από κρατικά προγράμματα και από τον ιδιωτικό τομέα, έχοντας ως δεδομένη τη χαμηλή κρατική χρηματοδότηση. Το πόσο «ανταγωνιστικό» είναι το τμήμα και σε πιο βαθμό καταφέρνει να εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου είναι βασικό κριτήριο. Το τμήμα μας θεωρείται καλό γιατί επιτρέπει την καθοδήγηση της έρευνας από επιχειρήσεις.
Στην παράγραφο για τους πιθανούς ανασταλτικούς παράγοντες βλέπουμε: «Τέλος, πρέπει να καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια από τις αρμόδιες αρχές να διασφαλιστεί η συνέχεια και να μη διακόπτεται η λειτουργία του Πανεπιστημίου σε όλη τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους.» Δηλαδή τέρμα σε οποιονδήποτε αγώνα του φοιτητικού κινήματος, σε οποιαδήποτε συνδικαλιστική δράση.
Αυτή είναι η αντίληψη τους για το ρόλο του Πανεπιστημίου. Στη θέση αυτής της αντίληψης αντιτάσσουμε ένα δημόσιο δωρεάν Πανεπιστήμιο με δύο κύκλους σπουδών. Ένα προπτυχιακό κύκλο κατά τον οποίο δημιουργούνται ολοκληρωμένοι επιστήμονες με δυνατότητα να εργαστούν και να προσφέρουν παραγωγικά οπουδήποτε απαιτείται ένας επιστήμονας με τη δικιά τους ειδίκευση. Οποιαδήποτε εξειδίκευση να γίνεται στο χώρο εργασίας. Οι επιστήμονες αυτοί θα βλέπουν τον κόσμο και την επιστήμη σαν ολότητα, θα μπορούν να συνδέουν το ειδικό, αυτό που έχουν σπουδάσει, με το γενικό. Ένα δεύτερο, μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών που να οδηγεί υποχρεωτικά σε διδακτορικό και στον οποίο να δίνεται έμφαση στην παραγωγή νέας γνώσης. Στην επιδίωξη τους για έρευνα που να εξυπηρετεί τις ανάγκες των επιχειρήσεων, προβάλλουμε τη δικιά μας θέση για έρευνα που να αποτελεί ιδιοκτησία της κοινωνίας και να μπαίνει στην υπηρεσία του λαού, έρευνα στην οποία να μπορεί να έχει πρόσβαση ο οποιοσδήποτε.
Λέμε όχι στην αξιολόγηση!
Λέμε όχι στην ιδιωτικοποίηση των σπουδών μας!
Παλεύουμε για:
Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση ,δημόσια και ,δωρεάν για όλους με πανεπιστήμια που να συνεργάζονται και όχι να ανταγωνίζονται.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου